Rozdział 73

KOMENTUJESZ = MOTYWUJESZ.

-Van więc..-powiedział Ross do mnie był załamany.
-Ross co się stało?-zapytałam.
-Vanessa, on, jest podłączony do maszyny która wykonuje praktycznie wszystkie czynności za niego, a szanse że przeżyje są bardzo nikłe, nie chciałem ci tego mówić, ale nie było sensu tego ukrywać.
Vanessa zaczęła płakać, były już godziny wieczorne, wszyscy byli załamani że jedno z dzieci nie przeżyło. Rocky i Ryland zabrali swoje siostrzane dziewczyny do ich domu bo byli zmęczeni. Ratliff postanowił zadbać o Laurę  Diego i przede wszystkim Rydel, przysiągł sobie że będzie ją chronił przed każdą ciężką sytuacją, w końcu kazał mu to Riker mówiący może nawet ostatnie słowa przed śmiercią. W szpitalu został Ross, chciał być jak najbliżej Vanessy i Rikera, wszyscy chcieli go zaciągnąć do domu ale on postanowił zostać. 
-Ross, dziękuję że jesteś ze mną.
-Vanessa, wiem że jestem to winny bratu, który przeze mnie leży w szpitalu.
-Ross nie przez ciebie tylko przez Taylor'a i Kelly.
-Tak ale gdyby plan Taylora by wypalił, to dziś Riker by tu z tobą był, cieszył się dzieckiem a nie walczył o życie, znów z mojego powodu. Wolałbym nie żyć gdybym wiedział że tak to się skończy.
-Ross proszę przestań.
-Dobrze, Van kochanie może się prześpij nie jesteś zmęczona po tym porodzie?
-Masz rację jestem, ale obiecaj że nie odstąpisz mnie na krok.
-Nawet nie mogę iść do Riker'a?
-Możesz, dobranoc Ross.
-Dobranoc.
Dochodziła dwudziesta druga do tej pory siedziałem na łóżku szpitalnym dla gościa postawionym obok łóżka Vanessy i czytałem gazety, przeglądałem internet i się nudziłem. Postanowiłem pójść do brata, wziąłem ze sobą mój telefon i udałem się na piętro niżej do Riker'a. Wszedłem na salę, leżał sam miał do siebie podłączonych kilka kabelków, rurkę , kroplówkę i duży wyświetlacz na którym był pokazany rytm jego serca, biło powoli Riker leżał sztywno, był blady na jego twarzy nie było uśmiechu miał zabandażowany obojczyk. Podszedłem do jego łóżka i usiadłem na krześle, grzywka mu opadała na oczy więc ją delikatnie poprawiłem, przejechałem kciukiem po jego policzku był blady i chłodny, złapałem go za jego lewą rękę i lekko ścisnąłem. W moim umyśle przypomniały się obrazy i wspomnienia z Riker'em zacząłem płakać i go przytuliłem. Siedziałem u Riker'a około dwóch godzin, wiedziałem że i tak nic nie wskóram więc postanowiłem wrócić do Vanessy. Na koniec mojej wizyty u brata pocałowałem go w czoło, ścisnąłem mocniej jego rękę i z szlochem opuściłem pomieszczenie.
Ross wszedł do pokoju Vanessy, która smacznie spała, usiadł na łóżku i się trochę uspokoił. Położył się z zamiarem zaśnięcia, już zamykał oczy i starał się zasnąć, gdy nagle Vanessa zaczęła się lekko rzucać po łóżku. Ross od razu do niej doskoczył, obudziła się z krzykiem.
-Vanessa co się stało?
-Ross.- powiedziała i wtuliła się w chłopaka który usiadł na jej łóżku.

-Coś ci się śniło?
-Tak, że Riker, on umarł w moim śnie, Ross to mnie przerasta ja się bardzo o niego martwię.

-Spokojnie byłem u niego.
-Dziękuję ci jeszcze raz.
-Nie dziękuj, potrzebujesz czegoś?
-Wiesz co chciałabym się czegoś napić.
-Jasne może być woda?
-Tak.
Ross poszedł do automatu na korytarzu i przyniósł dla Vanessy wodę mineralną.
-Proszę.
-Dzięki.- napiłam się wody.
-Chcesz coś jeszcze.
-Tylko Riker'a.
-Też bym go chciał.
-Ross mam prośbę.
-Spełnię każdą zachciankę.
-Położysz się przy mnie, Riker mnie zawsze przytulał przed snem.
-Oczywiście.
Ross położył się kolo Vanessy, która oparła mu głowę na ramieniu, a on ją objął.
-Wiesz co?
-Co?
-Jesteś jak taka młodsza wersja Riker'a.
-Nie dorastam mu do pięt.
-Ross proszę cię skończ.
-Dobrze dobranoc.
Vanessa zasnęła wtulona w Rossa , reszta członków paczki również już spała. Ross zanim zasnął miał dziwne przeczucia że coś się stanie, miał racje. Nagle w środku nocy....
                               CDN
__________________________________________________________
Rozdział pisany na szybkiego z powodu naszej nauki dlatego aż tak bardzo krótki, obiecuję że wynagrodzę to w najbliższym czasie i napiszę długi rozdział . ^^
W bonusie dodaje kilka zdjęć Ross'a i Riker'a. <3